P: Wybieracie się do Polski. To będzie Wasz pierwszy koncert w naszym kraju. Czy w programie znajdą się utwory z najnowszej płyty, czy raczej przygotujecie dla swych polskich fanów coś w stylu „the best of”?
MA: Nie jesteśmy zespołem, który na koncertach gra tylko nowy materiał i jeden stary przebój na bis. Zawsze mamy przygotowany zestaw starszych i nowszych nagrań, w Polsce nie będzie więc inaczej.
P: Czy gdybyś miał dziś opisać muzykę Mudhoney, pierwszym określeniem, które przyszłoby ci do głowy byłby „grunge”?
MA: Sam nie wiem. Jedno jest pewne – kiedy zaczynaliśmy grać, wcale nie mieliśmy pomysłu, żeby wymyślać jakiś nowy gatunek. Uważaliśmy się od zawsze za zespół punkowy. Kiedy dorastaliśmy, słuchaliśmy właśnie takiej muzyki, na niej się wychowaliśmy i tak właśnie sami chcieliśmy grać. Dopiero potem okazało się, że to co gramy, to nie punk, tylko grunge.
P: To Wy byliście jednymi z najbardziej wpływowych protoplastów tej stylistyki, ale największy sukces komercyjny odnieśli inni, którzy bazowali na Waszych pomysłach. Nie mieliście do nich o to żalu?
MA: Ależ skąd! To przecież byli nasi przyjaciele, znaliśmy się od lat i strasznie cieszyliśmy się z ich wszystkich sukcesów. My sami nigdy nie liczyliśmy na popularność równą tej, którą zdobyła choćby Nirvana. Nie mieliśmy przecież tak komercyjnego brzmienia, dźwięki generowane przez nasze gitary były o wiele brudniejsze, a ja, na dodatek, nie umiem za dobrze śpiewać.
P: Po przygodzie z dużą wytwórnią, wróciliście koniec końców do Sub Popu. Dlaczego tak się stało?
MA: To kolejny dowód na to, że nie po drodze było nam z wielkim biznesem muzycznym. Podczas nagrywaniu naszej trzeciej płyty dla Reprise, widzieliśmy już bardzo wyraźnie, że nikt nas tam nie chce. I rzeczywiście, zaraz po ukazaniu się tego albumu, zerwali z nami kontrakt. Ale nie przejmowaliśmy się tym zupełnie, przecież wciąż pozostawaliśmy w dobrym kontakcie z naszymi przyjaciółmi z Sub Popu. Kiedy więc – po krótkiej przerwie – wznowiliśmy działalność zespołu (impulsem do tego było zaproszenie nas na trasę po Brazylii) i zaczęliśmy pracę nad nowym albumem, było oczywiste, że ukaże się on właśnie w tej wytwórni.
P: Tym bardziej, że jesteś z nią związany osobiście. Co dokładnie robisz?
MA: Moje stanowisko nazywa się dokładnie „kierownik magazynu”. Ale z tego powodu, że jestem jego jedynym pracownikiem, nie mam za bardzo kim kierować. Dbam o to, żeby płyty i koszulki były w należytym porządku, informuję, kiedy kończą się zapasy – takie zwykłe, prozaiczne zadania.
P: Wasza ostatnia płyta ukazała się już jakiś czas temu. Pracujecie nad kolejnym materiałem?
MA: W tym momencie raczej nie – jest lato, wszyscy gdzieś powyjeżdżali na wakacje… Ale zaczynamy już powoli myśleć o następnej płycie. Dziś mamy gotową jedną piosenkę i zarys kilku następnych. Nie musimy się z tym spieszyć. Wejdziemy do studia, jak będziemy gotowi. To są uroki nagrywania dla niezależnej wytwórni – nikt nas do niczego nie goni. A póki co – nie możemy się już doczekać wizyty w Warszawie.
Przemek Gulda / PULP
