foto: mat. pras.
Pochodząca z Danii Agnes Obel zaczęła grać na fortepianie już w wieku sześciu lat, co nie powinno nikogo dziwić, biorąc pod uwagę fakt, że jej matka była błyskotliwym muzykiem a ojciec kolekcjonerem egzotycznych instrumentów. Sztuka w domu państwa Obel była wszechobecna, przez co inspiracje artystki sięgały od szwedzkiego pianisty jazzowego Jana Johanssona, po muzykę bardziej popularną takich wykonawców jak m.in. PJ Harvey, Claude Debussy, Roy Orbison czy Joni Mitchell.
Jej talent został odkryty za pośrednictwem portalu MySpace, a od momentu premiery, jej debiutancki album „Philharmonics” (2010), pokrył się w Danii pięciokrotnie platyną, w innych krajach europejskich zyskując również duży rozgłos, czego wyrazem jest platynowa płyta w Belgii i Francji oraz złota w Holandii. Agnes Obel zdobyła również pięć najważniejszych nagród Danish Music Awards w 2011 roku, w kategoriach: najlepszy album roku, wydawnictwo pop roku, debiutancki album roku, artystka roku oraz kompozytor roku.
Drugi krążek, wydany pod koniec 2013 roku „Aventine” pokrył się platyną we Francji oraz złotem w Danii i Belgii, a sama Agnes Obel zaczęła być gwiazdą docenianą w całej Europie, Wielkiej Brytanii, Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, docierając ze swoim przekazem do publiczności bez względu na granice jakie ich dzielą.