Skunk Anansie

To brytyjska grupa, na której czele stoi obdarzona wspaniałym głosem, charyzmatyczna wokalistka Skin. Zespół niezwykle szybko zdobył popularność w połowie lat 90-tych, dzięki takim singlom, jak „Selling Jesus”, „I Can Dream” i „All I Want”. Pierwsze dwa albumy pt. „Paranoid and Sunburnt” oraz „Stoosh” to jedne z najpopularniejszych rockowych płyt epoki. Grupa sprzedała ponad 5 milionów płyt na całym świecie.

Prowokacyjne teksty Skin, jej niezwykła aparycja i głos połączone z mocnymi riffami gitarowymi zdobyły im rzesze wiernych fanów. Energetyczna muzyka i wizerunek sceniczny przyniosły zespołowi nagrodę Best British Live Act magazynu Kerrang, a także nominacje Best Live Act i Best Group podczas rozdania MTV Europe Music Awards w 1997 roku. Trzeci album pt. „Post Orgasmic Chill” przyniósł takie przeboje jak „Hedonism (Just Because You Feel Good)” i „Brazen (Weep)”. Sukces płyty nie powstrzymał niestety stopniowego rozpadu formacji. W 2001 roku grupa oficjalnie zawiesiła działalność, a każdy z muzyków rozpoczął działania na własną rękę. Co naturalne, największym zainteresowaniem cieszyły się solowe poczynania Skin, która wydała dwa solowe albumy. Promując drugi z nich pt. „Fake Chemical State” wystąpiła w 2006 roku na Dużej Scenie Open’er Festival.

Po ośmiu latach od zawieszenia działalności, w 2009 roku grupa reaktywowała się, wydając w tym samym czasie płytę ze swoimi najlepszymi utworami i rozpoczęła serię koncertów promujących wydawnictwo. Obecnie zespół zapowiada wydanie nowego albumu studyjnego. Ze świeżymi pomysłami i energią Skunk Anansie ruszają na letnią trasę, podczas której odwiedzą m.in. Rock Werchter, T In The Park, V Festival i Heineken Open’er Festival.

Nas & Damian Marley

Co może zdarzyć się lepszego niż współpraca jednego z najlepszych i najbardziej popularnych raperów na świecie, który sprzedał ponad 20 milionów płyt – Nasa z najbardziej utalentowanym i najbardziej oczekiwanym w Polsce potomkiem Boba Marleya, jego synem Damianem Marleyem?

Ta niecodzienna współpraca została zapoczątkowana podczas pracy nad albumem Damiana „Welcome to Jamrock”, podczas której artyści nagrali wspólnie jeden z najlepszych na tym albumie utworów pt. „Road To Zion”. Płyta okazała się niesamowitym sukcesem najmłodszego z Marleyów – zdobył za nią dwie statuetki Grammy, stając się pierwszym jamajskim artystą, który wygrał też nagrodę w innej kategorii niż reggae. Dobra atmosfera oraz artystyczny sukces zachęciły obu muzyków do podjęcia prac nad wspólnym projektem. Efektem jest album pt. „Distant Relatives”, będący powrotem do czasów, kiedy hip hop był bliski swoich korzeni, a reggae nie znajdowało się w kręgu zainteresowań wielkich wytwórni. To nie zbiór remiksów i gościnnych występów – to pełnowymiarowy album studyjny, będący wynikiem wspólnej pracy Nasa i Damiana Marleya, wspieranych przez kolejnego członka rodziny i świetnego producenta – Stephena Marleya. Zainspirowani wspólnymi korzeniami, muzycy oddają hołd Afryce, łącząc się w swojej walce o prawa człowieka, godność, wolność i pokój. W warstwie muzycznej czuje się inspiracje zarówno amerykańskim hiphopem, jamaskim reggae, jak i muzyką afrykańską.

Jak potwierdzają jej twórcy, „Distant Relatives” nie brzmi jak nic, co wcześniej słyszeliśmy, dla Nasa i Damiana Marleya to całkowicie nowa jakość. Znakomitą chemię pomiędzy nimi będziemy mogli zobaczyć na ich wspólnym koncercie podczas tegorocznej edycji Open’era. Podczas występu każdy z muzyków przestawi swój autorski program, a następnie wykonają wspólnie na scenie materiał z „Distant Relatives”, którego premiera nastąpi już wkrótce. Pamiętając ubiegłoroczny rewelacyjny koncert Nasa w Krakowie nie można mieć wątpliwości, że po połączeniu sił z młodym Marleyem czeka nas jeden z najlepszych występów festiwalu.

Tricky

To bez wątpienia ikona muzyki elektronicznej. To dzięki takim artystom jak Massive Attack i Tricky zainteresowanie muzyką elektroniczną eksplodowało w połowie lat 90-tych. To właśnie jego debiutancki album „Maxinquaye” jest jednym z najważniejszych, jeżeli nie najważniejszym elektronicznym albumem XX wieku.

Początek kariery Tricky’ego łączy się oczywiście ze współpracą z Massive Attack – wokalista pojawił się na albumie „Blue Lines”, ale wkrótce drogi artystów rozeszły się. W 1995 światło dzienne ujrzała debiutancka płyta, na której Tricky w pełni pokazał swój talent do łączenia konwencji, stylistyk i cytatów. Mroczna, gęsta i melancholijna warstwa muzyczna będąca podkładem do melorecytacji samego producenta oraz niezwykłego głosu Martiny Topley-Bird uwiodła publiczność i dziennikarzy muzycznych. Magazyn Q umieścił ten album pośród 100 Najlepszych Albumów Brytyjskich, Rolling Stone nazwał go jednym z najważniejszych albumów lat 90-tych, a NME ulokowało na pierwszym miejscu albumów 1995 roku. Nie da się przecenić wartości „Maxinquaye”, wpływ, jaki ta płyta wywarła na pokoleniach producentów muzyki elektroniczej widoczny jest do dzisiaj. Sukces albumu zaskoczył i niemal przytłoczył jego twórcę. Znany z trudnego charakteru, introwertyczny Tricky do tej pory stara się poradzić z zamieszaniem wokół niego.

Dobra passa została kontynuowana wraz z wydaniem kolejnego albumu pt. „Nearly God”, tym razem będącego zestawem kolaboracji z takimi artystami jak Björk, Neneh Cherry, czy Terry Hall. Brzmienie kolejnych albumów stawało się jeszcze bardziej eksperymentalne i brudne – „Pre-Millenium Tension” i „Angels with Dirty Faces” to wycieczki w stronę bardzo alternatywnego rocka. Po wydaniu trzech kolejnych albumów o Trickym stało się trochę ciszej. W 2008 roku powrócił z albumem „Knowle West Boy”, znakomicie przyjętym przez prasę muzyczną, która recenzując kilka jego wcześniejszych albumów ostygła w zachwytach. Uncut przyznaje, że to jeden z najlepszych albumów Brytyjczyka, Rolling Stone wskazuje na formę z czasów „Maxinquaye”, a NME potwierdza unikalny styl nagrań.

Zawsze otwarty na przeróżne inspiracje muzyczne Tricky z nową energią rozpoczął prace nad nowym projektem – tym razem wraz z South Rakkas Crew, ekipą odpowiedzialną za brzmienie nagrań takich artystów jak Bounty Killer, Beenie Man, czy Sizzla. Połączenie miejskiego bluesa znanego z „Knowle West Boy” i szalonych jamajskich brzmień to nowa jakość na scenie muzycznej, ale właśnie do takich szokujących połączeń Tricky nas przyzwyczaił. Płyta „Tricky meets South Rakkas Crew” to kolejny sukces muzyka z Bristolu. Zważywszy na świetną formę Massive Attack i Tricky’ego warto sprawdzić czy jesteśmy świadkami odrodzenia triphopu. Zapraszamy na Open’era!