fot. Anton Corbijn
Nowy album Davida Gilmoura „Luck and Strange” nagrywany był przez pięć miesięcy w Brighton i Londynie. Za produkcję odpowiedzialni są David i Charlie Andrew – najbardziej znani ze swojej współpracy z ALT-J i Mariką Hackman, a teksty napisała głównie Polly Samson – wcześniejsza współautorka Gilmoura przez ostatnie trzydzieści lat.
David Andrew tak wspomina tę współpracę: – Zaprosiliśmy Charliego do domu, więc przyszedł, posłuchaj kilku wersji demo i powiedział: „No cóż, dlaczego musi tam być solówka na gitarze? Czy wszystkie zanikają? Czy niektóre z nich nie mogą się po prostu zakończyć?” To wykazuje cudowny brak wiedzy i szacunku dla mojej przyszłości. On jest bardzo bezpośredni i wcale się nie boi, i to mi się podoba. To dla mnie super sprawa, ponieważ ostatnią rzeczą, jaką chcesz to żeby ludzie po prostu ci ulegali.
Natomiast Polly Samson odnosi się do lirycznych tematów poruszanych na albumie: – Jest napisany z punktu widzenia bycia starszym. Gilmour wyjaśnił, że „spędził mnóstwo czasu w trakcie kwarantanny rozmawiając i myśląc o tego typu rzeczach, np. o śmiertelności”. Polly uznała, że praca z Charliem Andrew jest wyzwalająca: – Chcę wiedzieć o czym są te piosenki, chcę aby wszyscy którzy ich słuchają mieli idee zawarte w tekstach, które wpływają na ich słuch. To właśnie z tego powodu szczególnie mi się to spodobało.
Płyta „Luck and Strange” zawiera osiem nowych utworów oraz przeróbkę The Montgolfier Brothers „Between Two Points” z udziałem Romany Gilmour, która w nim zaśpiewała i zagrała na harfie. Tytułowy utwór dał Gilmourowi szansę na kolaborację z klawiszowcem Pink Floyd – Richardem Wrightem. Powstał on w 2007 roku na terenie posiadłości Davida.
Pozostali muzycy, którzy wzięli udział w tym projekcie to Guy Pratt i Tom Herbert na basie; Adam Betts, Steve Gadd i Steve DiStanislao na perkusji; Rob Gentry i Roger Eno na klawiszach. Aranżacje smyczkowe i chóralne są autorstwa Willa Gardnera.
Okładka nowego materiału została zaprojektowana przez legendę grafiki Antona Corbijna, który zainspirował się tekstem napisanym przez Charliego Gilmoura do ostatniej piosenki z albumu „Scattered”.
