fot. kadr z wideo
Dua Lipa wydała w piątek nowy, bardzo dobrze przyjęty album „Radical Optimism”. Artystka spędziła premierowy weekend w Stanach, występując w podwójnej roli w „Saturday Night Live”. Artystka nie tylko wykonała dwie piosenki – „Illusion” i „Happy For You”, ale była również gospodynią programu, co oznacza, że wygłosiła powitalny monolog i pojawiła się w kilku skeczach. Chcemy zwrócić Waszą uwagę szczególnie na jeden z nich.
Rapowy świat, a jak się okazuje – nie tylko rapowy, żyje konfliktem Drake’a z Kendrickiem Lamarem. Sprawa zaszła już bardzo daleko, obaj panowie wyciągają na wierzch straszne brudy i mieszają do konfliktu swoje rodziny. W będącym parodią telewizji śniadaniowej skeczu „Good Morning Greenville” Dua wcieliła się w rolę krytyczki kulturalnej Wandy Weems, która wyjaśnia, o co chodzi w beefie. Weems rozpoczyna dogłębną analizę od wyjaśnienia, że Kendrick nazywa Drake’a Kanadyjczykiem, ponieważ ten pochodzi z Toronto, później wspomina m.in. o wykorzystywaniu przez Drizzy’ego AI w beefie. W pewnym gospodarze programu zasłaniają twarze maskami antagonistów, ale kiedy zaczynają się rozkręcać, „Good Morning Greenville” się kończy.
Zainspirowany procesem samo-odkrywania, „Radical Optimism” opowiada o radości i szczęściu, które wynikają z jasności w sytuacjach, którym kiedyś nie można było stawić czoła. Trudne pożegnania i trudne początki, które wcześniej groziły zmiażdżeniem duszy, stają się kamieniami milowymi, gdy wybierasz optymizm i zaczynasz poruszać się z wdziękiem przez chaos.
Magazyn „Rolling Stone” nazwał album „popową błogością”, zauważając jednocześnie, że jest to „jedyna w swoim rodzaju, stuprocentowa Dua Lipa, czyli pewny siebie taneczny pop”.
Przepełniony energią rodzinnego miasta Duy, Londynu, album uosabia surowość, szczerość, pewność siebie i wolność britpopu lat 90. „Radical Optimism” przenosi słuchacza do rozmarzonego świata popu, bogatego w muzykalność, wypełnionego tekstową bezkompromisowość i dźwiękowo wyzwalającego.
– Kilka lat temu przyjaciel zapoznał mnie z terminem „radykalny optymizm”. To koncepcja, która zdecydowanie do mnie przemówiła. Stałam się jej bardziej ciekawa, gdy zaczęłam się nią bawić i wplatać ją w swoje życie – opowiada Dua. – Uderzyła mnie idea przechodzenia przez chaos z gracją i poczuciem, że można przetrwać każdą burzę. W tym samym czasie zaczęłam przeglądać historię muzyki psychodelicznej, trip hopu i britpopu. Zawsze wydawało mi się to bardzo optymistyczne, a charakterystyczne dla tych stylów szczerość i nastawienie zabrałam na sesje nagraniowe – dodaje.
Do projektu Dua zbudowała zespół stałych współpracowników, wśród których znaleźli się Caroline Ailin, Danny L. Harle, Tobias Jesso Jr. i Kevin Parker.
