Piątek 2 marca
12:00 – 13:00 Rejestracja uczestników/rozgrzewki
13:00 – Drzwi otwarte dla publiczności
14:00 – 16:30 Eliminacje 1 vs 1 (16 zawodników przechodzi do kolejnej rundy)
15:00 – 20:00 Street art
16:30 – 17:15 I runda Kids Battle (16 zawodników przechodzi do kolejnej rundy)
17:15 – 18:00 Koncert
18:00 – 18:30 II runda Kids Battle (8 zawodników przechodzi do kolejnej rundy)
18:30 – 19:15 Eliminacje B-Girls (8 zawodniczek przechodzi do kolejnej rundy)
19:15 – 19:45 II runda Kids Battle (4 zawodników przechodzi do kolejnej rundy)
19:45 – 20:15 Pokaz specjalny
20:15 – 20:30 Półfinał Kids Battle (2 zawodników przechodzi do finału)
20:30 – 21:00 II runda B-Girls (4 zawodniczki przechodzą do kolejnej rundy)
21:00 – 21:20 Finał Kids Battle
21:20 – 22:00 II runda 1 vs 1 (8 zawodników przechodzi do kolejnej rundy
22:00 Koniec pierwszego dnia
Sobota 3 Marca:
13:00 – Drzwi otwarte
14:00 – 15:30 I runda 1 vs 1
15:00-17:00 Street art
15:30 – 15:50 Półfinał walk B-Girls
15:50 – 16:10 Ćwierćfinał 1 vs 1
16:10 – 16:30 Finał B-Girls
16:30 – 17:00 Pokaz specjalny
17:00 – 17:20 Finał 1 vs 1
17:20 – 17:50 Rozdanie nagród
18:00 – 19: 00 Przerwa techniczna – strefa Rockaparty dostępna dla osób, które zostają na części koncertowej
Koncerty:
19:00 Drzwi otwarte
20:00 O.S.T.R.
21:00 Przerwa techniczna
21:15 Pharoahe Monch
22:15 Przerwa techniczna
22:30 YASIIN BEY aka MOS DEF
Adidas Originals Rocks the Floor
2-3 marca 2012
Soho Factory
ul. Mińska 25, Warszawa
KUP BILET:
38-letni Mos Def jest jednym z
najbardziej uznanych amerykańskich raperów. Urodzony na nowojorskim
Brooklynie, muzyczną karierę rozpoczynał w 1994 r. w zespole Urban
Thermo Dynamics, który tworzył ze swoim młodszym rodzeństwem: bratem
D.c.Q i siostrą Ces. Pomimo kontraktu z Payday Records i nagrania dwóch
singli, debiutancki album UTD, „Manifest Destiny”, ukazałsię dopiero w
2004 r. nakładem Illson Media.
W 1996 r. solowa działalność Mos Defa rozpoczęła się na dobre –
raper najpierw zanotował występy na płytach De La Soul i Da Bush Babees,
zaś jego pierwszy samodzielny singiel, „Universal Magnetic”, stał się
podziemnym hitem.
1998 rok to pierwszy oficjalny krążek Mos Defa – jednak nie
solowy, a stworzony z Talibem Kwelim pod szyldem Black Star.
Wydawnictwo, promowane takimi klasykami jak „Respiration” czy
„Definition”, do dziś uznawane jest za jedną z najlepszych płyt w
historii hip-hopu.
Rok później do sprzedaży trafił solowy debiut Dantego Smitha – bo
takie jest prawdziwe imię i nazwisko Mos Defa. „Black On Both Sides” to,
podobnie jak „Black Star”, wybitne, eklektyczne dzieło, na którym
gospodarz bez problemu przechodzi od rapu do śpiewu, od downtempo po
klasyczny hip-hop spod znaku DJ Premiera.
Po upadku kultowej wytwórni Rawkus, w której ukazały się dwa wyżej
opisane albumy, Mos Def podpisał kontrakt z Interscope/Geffen Records i
tam też wydał swój długo oczekiwany, drugi solowy krążek – „The New
Danger” (2004). Smith posunął się w eksperymentach jeszcze dalej –
pojawił się soul, blues i rock and roll, a nad całością brzmienia
czuwała kapela Black Jack Johnson, w której grali m.in. członkowie Bad
Brains i Living Colour.
Ostatnie dwa albumy Mos Defa to „True Magic” (2006 –
kontrowersyjny ze względu na okładkę, a właściwie zupełny jej brak;
całośc była sprzedawana w przezroczystym opakowaniu) i „The Ectatic”
(2009 – chyba najlepszy album Mos Defa od czasu debiutu; może najmniej
na nim eksperymentów, ale mamy za to takich tuzów hip-hopu jak Madlib, J
Dilla, Slick Rick i Talib Kweli).
{reklama-hustla}
Kariera Mos Defa to poza tym olbrzymia ilość gościnnych występów – od The Roots, przez Kanye Westa po Gorillaz.
Na ten rok zaplanowany jest wielki powrót Black Star – trasa i
nowy album. Od stycznia również Mos Def nie występuje już pod swoją
oryginalną ksywką, lecz podpisuje swoje nagrania pseudonimem Yasiin.
Urodził się w listopadzie 1972 roku. Swój pseudonim zawdzięcza
koleżankom ze szkoły High School of Art and Design, które zauważyły, że
jego afro przypomina fryzurę popularnej wówczas zabawki.
W szkole średniej zainteresował się sztuką graffiti, dzięki której
zaczął lepiej poznawać całą kulturę hip-hop. Jego uwaga skupiła się na
DJ’ingu i rapie.
Pod koniec lat 80. legendarny producent Paul C wyprodukował demo
Pharoahe Moncha i Prince Poetry, występujących później jako Organized
Konfusion. Jednak dopiero w 1991 roku sami wydali swój pierwszy album.
Ich krążek został okrzyknięty sensacją
dekady podziemnego rapu. Inspiracje czerpali od takich artystów, jak
Cool J Rap czy Rakim, natomiast ze względu na liczne jazzowe wstawki
byli porównywani do wczesnego De La Soul.
Wspólnie z Prince Poetry wydał jeszcze dwa albumy: „Stress: The
Extinction Agenda” i „Equinox”. Oba albumy miały wysoki poziom
artystyczny, poruszały ważne dla artystów, poważne tematy, a krytycy
ocenili je bardzo wysoko, jednak sprzedaż nie przyniosła wystarczających
efektów, wskutek czego każdy z artystów poszedł w swoją stronę –
Pharoahe Monch zasilił szeregi wytwórni Rawkus Reckords.
solowego albumu. W 1999 roku ukazuje się płyta „Internal Affairs” z
hitem „Simon Says”. Utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej filmu
„Aniołki Charliego” i „Boiler Room”. Niestety we wspomnianym utworze
artysta wykorzystał sample z filmu Godzilla bez zgody autora muzyki
Akira Ifukube, w związku z czym płyta została wycofana ze sprzedaży.
Pharoahe, zrażony dotychczasowymi doświadczeniami, na kilka lat
odsunął się od solowych projektów, nie znaczy to jednak, że całkowicie
zrezygnował z tworzenia. Gościnnie występował z takimi artystami, jak
nieżyjący już Nate Dogg (dobrze znany utwór „Oh No”), Talib Kweli czy
Moss Deff. Jego utwór „Fuck You” znalazł się na ścieżce dźwiękowej do
filmu „Training Day”, a kawałek „Madden 2002 Theme” w soundtracku gry
„Madden NFL 2002”.
W 2003 roku ukazuje się singiel „Agent Orange” – ostatni wydany przez wytwórnię Rawkus Reckords.
wytwórnią Street Reckords Corporation (należy do niej m.in. Wu Tang
Clan). W 2007 roku ukazuje się krążek „Desire”. Płyta zyskała miano
kultowej, swoją popularność zawdzięcza m.in. występującym gościnnie
artystom, takim jak Erykah Badu, Dwele, Black Milk, Mr. Poter czy
Alchemist.
Jego ostatnia płyta „W.A.R.” (We Are Renagades) została wydana w
2011 roku przez Duck Down Music. Album zadebiutował na 54. miejscu
Billboardu. Porusza tematy związane z duszą, polityką i przemysłem
muzycznym.
Twórczość Pharoe Moncha to eklektyczne dźwięki, inteligentny,
dający do myślenia hip-hop. Sam artysta na swoich koncertach wywołuje
silne emocje, nie tworzy barier. Wyzwala w ludziach niesamowitą energię.
