Druga część rozmowy Artura Rawicz z Eldo a w niej sprzeczka o twórczość Borisa Viana – Rawicz poleca wszystkim „Pianę Złudzeń” (w nowszym tłumaczeniu pod tytułem „Piana Dnia”, ale starsze tłumaczenie lepsze;)) a Leszek zdecydowanie odradza, jednak wcześniej usłyszycie o wiedzy Eldo na temat  Warszawy i tego, co będzie robił 1 sierpnia (w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego)? Czy brakuje kryminału retro o Warszawie, takiego jak książki Marka Krajewskiego osadzone we Wrocławiu?

Kto mógłby zagrać tytułowe role w ewentualnej ekranizacji Złego Leopolda Tyrmanda (jaką rolę widzi dla siebie Leszek)?

W którą stronę Eldo lubi wyjeżdżać ze Stolicy i co czuje jak wraca? Czy Leszek jest chory „na Warszawę”? Co dziedziczymy po przodkach?

Co irytuje Eldo, czego nienawidzi? Czy możliwa jest rzeczywistość bez chamstwa? Co sądzi o sporach wokół krzyża pod Pałacem Prezydenckim? Czy istnieje relacja państwo-artysta?

Czy to dobrze, że polscy artyści częściej sięgają po tematy historyczne? Jakie wrażanie ma Eldo po wspólnym koncercie z De Press? Czy powstaną zwrotki o Dmowskim lub Karskim? Czy Leszek był kiedykolwiek socjalistą lub narodowcem? Czy „tożsamość” i „wolność” mogą stać obok siebie? Czy każda wolność jest dobra?

Czy komentarze typu „uszaty się wymądrza” ruszają jeszcze Eldo? Czy jest ponurakiem czy pogodnym człowiekiem? Które z kawałków Monty Phytona są najlepsze? Albo sami zobaczcie:

I dalej: za co Eldo podziwia Tomasza Zimocha? Czy takie osoby jak Major Fydrych (ten od Pomarańczowej Alternatywy) są potrzebne? Czy Eldo ma wspólny mianownik z freakami? Po którym filmie Eldo chciał zostać hipisem (a po którym Rawicz)?

Co Leszek sądzi o transformacji Agnieszki Chylińskiej? Czy kulturę można dzielić na męską i żeńską? I o czym chce decydować Eldo w swoim mieszkaniu?

Rozmowę zarejestrowano 13 lipca 2010 w Warszawie.