W szczegóły wprowadza nas Adam Pierończyk, dyrektor artystyczny imprezy: Finałowy dzień otworzy pochodzący z USA gitarzysta Ralph Towner. To artysta, którego można by nazwać głównym filarem ekskluzywnej wytwórni płytowej ECM. Jego nazwisko pojawia się w katalogu wydawnictwa wyjątkowo często od ponad czterdziestu lat. Kilkadziesiąt opublikowanych tam płyt to produkcje głównie pod własnym nazwiskiem, z zespołem Oregon czy z Keithem Jarrettem, Janem Garbarkiem, Egbertem Gismonti, Garym Peacockiem i Kennym Wheelerem. Ten wyjątkowo kreatywny i dojrzały, oraz posiadający na swym instrumencie osobisty język, muzyk, wystąpi w Sopocie – ze swą specjalnością – recitalem solowym.
Kolejnym artystą, który zaprezentuje się festiwalowej publiczności, będzie amerykański saksofonista Gary Thomas, który przyjedzie do Sopotu z projektem Exile`s Gate. Artysta należy do najbardziej oryginalnych i rozpoznawalnych muzyków swojej generacji. Jako lider jest autorem ponad dziesięciu płyt, a oprócz tego współpracował z takimi artystami jak: Miles Davis, Steve Coleman, Greg Osby, Joshua Redman, Ravi Coltrane, Geri Allen, Wallace Roney, Cassandra Wilson, Sam Rivers, John McLaughlin, John Scofield, Herbie Hancock, McCoy Tyner, Dave Holland, Pat Metheny, Dennis Chambers, Jack DeJohnette czy Tony Williams. W ostatnim czasie poza działalnością artystyczną poświęca się również pracy pedagogicznej w instytucie Peabody należącym do Johns Hopkins University w rodzinnym Baltimore, gdzie piastuje funkcję profesora i dziekana wydzialu jazzowego. Amerykanin Gary Thomas należy bez wątpienia do najbardziej charakterystycznych i innowacyjnych saksofonistów współczesnej sceny jazzowej – mówi o artyście Adam Pierończyk. Rozpoznawalny dosłownie po dwóch dźwiękach, znalazł własny język na instrumencie, co jest tak cenną cechą zwłaszcza w muzyce jazzowej. Aktywny jako lider własnych zespołów oraz ceniony sideman pojawiał się u boku takich nazwisk jak Miles Davis, Herbie Hancock, Jack Dejohnette, Tony Williams, John Mclaughlin i wielu innych. W jego nietypowo obsadzonym kwartecie pojawia się Matthew Garrison na gitarze basowej, George Colligan na organach Hammonda i John Arnold na perkusji.
Tegoroczny festiwal zakończymy znów zespołem, który powstał na nasze zamówienie – zdradza dyrektor artystyczny. Będzie to mieszkający w Nowym Jorku, a pochodzący z Gwadelupy, interesujący saksofonista Jacques Schwartz-Bart, który oprócz działalności jako lider i producent, ma na swym koncie intensywną współpracę z takimi artystami jak: Roy Hargrove, Danilo Perez, Meshell Ndegeocello, Chucho Valdes i D`Angelo. Zaprezentuje on swoje karaibskie podejście do współczesnego jazzu podczas spotkania z czołowymi polskimi muzykami młodego pokolenia, Pawłem Tomaszewskim i jego trio.
Jacques Schwartz-Bart pochodzi z wielokulturowej rodziny. Po ukończeniu paryskiej Sciences-Po, Jacques znalazł pracę we francuskim Senacie. Pierwszym instrumentem, na którym nauczył się grać, były bębny z jego rodzinnej Gwadelupy (gwoka). Saksofon tenorowy odkrył w wieku 24 lat, a trzy lata później porzucił karierę i rozpoczął studia na Berklee College of Music. Najnowszy projekt Jacquesa to połączenie nowoczesnego jazzu z haitańską rytualną muzyką voodoo. Występują tu dwaj kapłani Voodoo: znakomity śpiewak Erol Josue i perkusista Gaston Bonga, oraz jedni z najlepszych muzyków jazzowych: Etienne Charles, Obed Calvaire, Luqies Cutis, i Milan Milanovic. Z założenia jest to projekt jazzowy, jednak bardzo mocno jest tu także obecna niezwykła i mocna duchowość muzyki voodoo. Członkowie zespołu wraz ze słuchaczami zdają się płynąć razem przez ocean światła. Zespół wystąpił jako główny wykonawca w dzień otwarcia słynnego festiwalu Banlieues Bleuses 11 marca 2011 roku w Paryżu. Z projektem tym Jacques wyruszył w trasę, która jak dotąd objęła m.in. Maroko (Festiwal Essaouira), Francję (la Rochelle) i Gwadelupę (IloJazz).
Artyście towarzyszyć będzie trio Pawła Tomaszewskiego – grupa wybitnych instrumentalistów, którzy już na początku swojej kariery muzycznej angażowani byli do współpracy przez uznane osobistości polskiego i światowego jazzu. Ich muzyka jest wynikiem doświadczeń zdobywanych u boku mistrzów gatunku oraz własnych wizji oraz koncepcji artystycznych. Charakteryzuje ją współczesne podejście do idei formy oraz improwizacji zbudowane na tradycjach muzyki jazzowej i europejskiej. Zespół sięga również po inspiracje do rozmaitych gatunków „muzyki świata”, które usłyszeć można w autorskich kompozycjach oraz aranżacjach.
