The Prodigy info: (wikipedia)
Wszystko zaczęło się około 1989 r., kiedy do Wielkiej Brytanii zawitała moda na muzykę rave. Liam Howlett został zatrudniony jako DJ w klubie Barn w mieście Rayne, gdzie zapamiętale montował własne przeróbki rozmaitych utworów techno, a głównie takich jego odmian jak minimal i detroit. Stojąc za konsoletą Liam poznał Leeroya, który przychodził do Barn tańczyć. W niedługim czasie na scenie, a raczej na parkiecie klubu pojawił się Keith Flint, który również przychodził do Barn się bawić. Liam zdobył spore doświadczenie w grupie Cut 2 Kill, w której występował jako drugi DJ.
Po konflikcie, jaki pojawił się w grupie Liam odszedł i postanowił, iż spróbuje swoich sił solo. W krótkim czasie nagrał swoją pierwszą kasetę demo, którą zaprezentował Leeroyowi i Keithowi. Obaj oszaleli na jej punkcie i zaproponowali Liamowi wspólne występy: Liam jako muzyk a Keith i Leeroy jako tancerze. Liam przystał na tę propozycję i tak zrodziło się The Prodigy. Pierwszym menedżerem zespołu został Ziggy, znajomy Liama. To właśnie on zaproponował, że do grupy powinien dołączyć MC. Pomysł uzyskał ogólną aprobatę. Ziggy uruchomił więc swoje kontakty i znalazł Keitha Palmera, lepiej znanego jako Maxim Reality. Pierwsze występy z Maximem nie były najlepsze – stał z tyłu sceny i co jakiś czas „wrzucał” parę wersów. Potem jednak doszło do przełomu, a Maxim stał się pełnoprawnym członkiem grupy. Przez jakiś czas występowała z nimi jeszcze dziewczyna, Sharky, ale zrezygnowała uznając, że woli odwiedzać kluby i tańczyć rave. Grupa wystąpiła po raz pierwszy w Boże Narodzenie 1990 roku w londyńskim klubie The Labyrinth, a w styczniu 1991 w Wielkiej Brytanii ukazał się ich pierwszy singel „What Evil Lurks”. Dopiero jednak drugi singiel „Charly” spowodował, że zespół stał się znany na brytyjskiej scenie rave.
Pierwszym albumem grupy był wydany 28 września 1992 roku „Experience”, utrzymany w klimacie rave. Zajął on 12. miejsce na liście najlepiej sprzedających się albumów w Wielkiej Brytanii. Międzynarodową sławę przyniósł im drugi album Music for the Jilted Generation wydany w 1994 roku, promowany m.in. przez singiel No Good (Start the Dance). Album ten był inspirowany m.in. sprzeciwem wobec wprowadzonych wówczas w Wielkiej Brytanii ustaw de facto kryminalizujacych imprezy rave.
Największy sukces komercyjny odniósł trzeci album The Fat of the Land (1997), z hitami Firestarter, Breathe i kontrowersyjnym Smack My Bitch Up. Później na kilka lat zespół wycofał się ze sceny muzycznej. W 1999 Liam Howlett wydał didżejski album The Dirtchamber Sessions Volume One, solowych występów próbowali też inni członkowie zespołu, jednak bez większych sukcesów. W 2000 zespół opuścił Leeroy Thornhill.
W 2002 The Prodigy wydali singiel Baby`s Got a Temper, za którym jednak nie poszło wydanie nowego albumu. Dopiero w 2004 roku ukazał się album Always Outnumbered, Never Outgunned, który jednak nie zyskał większej popularności. Rok później zespół wydał swoje największe przeboje na płycie Their Law: The Singles 1990-2005.
23 lutego 2009 grupa wydała nowy album zatytułowany „Invaders Must Die”
