foto: mat. pras.
“Antypody umysłu” trafiły do oficjalnej sprzedaży. Album wyprodukowany w całości przez NOONa, dostępny jest w formie fizycznej oraz cyfrowej. To nie wszystko. Na rynku równocześnie ukazała się “powieść gonzo” o losach grupy pt. “Psychonauci”.
Istnieją od 17 lat, wciąż w tym samym składzie. Zwolnili muzycznie i życiowo, ale nadal kiedy trzeba, uderzają najgłośniej. Zaczęli sami, nagrywając w swoim studiu na wsi. Eksperymenty, improwizowanie, loopy, „norweskie” wokale, przetworzone ślady. Z gotową płytą zwrócili się do producenta swojego poprzedniego krążka – „Diamenty”, czyli NOONa. Zgodzili się na niełatwą propozycję – nagranie płyty od nowa. Materiał został więc wywrócony do góry nogami po raz pierwszy. Żywa muzyka, z wszelkimi niedoskonałościami, wróciła do komputera. Nagrania z obu sesji zaczęły się łączyć, pojawiły się improwizacja na bębnach, nagrania terenowe, nagrania z dyktafonu, fortepian, sample, syntezatory, a wokale wyszły na wierzch – alternatywna rzeczywistość ich muzyki. Pełny obrót, który przyniósł muzykę spokojną, choć podszytą niepokojem i euforyczną melancholią.
Powstawanie nowego albumu zainspirowało książkę o zespole pt. „Psychonauci”. Zapis czterech lat towarzyszenia członkom grupy na próbach, w klubach, na koncertach. To też trochę miejscami gorzka opowieść o polskiej scenie rockowej, o rządzących nią układach i o tym, jak trudno jest pozostawać wiernym swoim ideałom. Marzenia o karierze, beztroskim życiu w oparach alkoholu i dziewczynach na zawołanie szybko ustępują ponurej rzeczywistości.
