Bartek Słatyński, wokalista: Jest dużo nowego. Przede wszystkim elektronika. Dość mocno eksperymentowaliśmy z brzmieniem gitar (uśmiech w stronę Darka Kowolika, naszego realizatora) oraz różnego rodzaju efektami „specjalnymi” myślę że dobrze to słychać i czuć. Górują melodie, które tak ukochał sobie Lala. Ogólnie chcielibyśmy, aby słuchaczowi udzieliła się ta pozytywna emocja, która towarzyszyła nam przy powstawaniu płyty.
Wydawcą płyty jest QL Music.
Oficjalne BIO:
Pierwsze dźwięki wydał z siebie jakoś pod koniec 2004 roku. Były to „szkielety” piosenek nad którymi trzeba było mocno popracować. Wszyscy jednak byli zdeterminowani do pracy, więc szybko zaczęło to nabierać profesjonalnego kształtu. Częste próby oraz spotkania zespołowe zaowocowały powstaniem materiału na debiutancką płytę. Chłopaki szybko dogadali kwestię wydawnictwa i trzeba było w te pędy zarejestrować materiał. Lala i Mietall wybrali studio S7 w Piasecznie z realizatorem Marcinem Gajko. Nie było tekstów. W wynajętym mieszkaniu na blokowisku mieliśmy pole do popisu. Wszędzie łaziliśmy z kartką i długopisem. Tak więc część tekstów powstało w sypialni, część przed telewizorem przy ogromnym dębowym stole, kolejne w kuchni oraz w łazience. Stąd takie zróżnicowanie tematyczne. Spędzaliśmy razem mnóstwo czasu tworząc debiutancką płytę. W ciągu dnia praca, nocą spotkania towarzyskie. Co wieczór ktoś do nas wpadał, aby pogadać i posłuchać tego, co powstaje. Opinie były różne (tak samo zresztą jak po wydaniu płyty). Nie mniej jednak na początku 2006 r. podczas wspólnej trasy z zespołem Hey zaczęliśmy sprzedawać swój debiutancki album. Za swoją pracę zespół otrzymał nominację do Fryderyka w kategorii Alternatywny Album Roku (2006).
Pierwsze dźwięki wydał z siebie jakoś pod koniec 2004 roku. Były to „szkielety” piosenek nad którymi trzeba było mocno popracować. Wszyscy jednak byli zdeterminowani do pracy, więc szybko zaczęło to nabierać profesjonalnego kształtu. Częste próby oraz spotkania zespołowe zaowocowały powstaniem materiału na debiutancką płytę. Chłopaki szybko dogadali kwestię wydawnictwa i trzeba było w te pędy zarejestrować materiał. Lala i Mietall wybrali studio S7 w Piasecznie z realizatorem Marcinem Gajko. Nie było tekstów. W wynajętym mieszkaniu na blokowisku mieliśmy pole do popisu. Wszędzie łaziliśmy z kartką i długopisem. Tak więc część tekstów powstało w sypialni, część przed telewizorem przy ogromnym dębowym stole, kolejne w kuchni oraz w łazience. Stąd takie zróżnicowanie tematyczne. Spędzaliśmy razem mnóstwo czasu tworząc debiutancką płytę. W ciągu dnia praca, nocą spotkania towarzyskie. Co wieczór ktoś do nas wpadał, aby pogadać i posłuchać tego, co powstaje. Opinie były różne (tak samo zresztą jak po wydaniu płyty). Nie mniej jednak na początku 2006 r. podczas wspólnej trasy z zespołem Hey zaczęliśmy sprzedawać swój debiutancki album. Za swoją pracę zespół otrzymał nominację do Fryderyka w kategorii Alternatywny Album Roku (2006).
Po serii koncertów zaczęliśmy szukać pomysłów na nowy materiał. Przez blisko rok wspólnej pracy powstało 10 premierowych piosenek, które od 2008 roku zaczęły być przygotowywane pod kątem nowego wydawnictwa. Większość melodii to pomysły Lali i Mietalla. Natomiast teksty są autorstwa Lali i Bartka. Jest dużo nowego. Przede wszystkim elektronika. Dość mocno eksperymentowaliśmy z brzmieniem gitar (uśmiech w stronę Darka Kowolika, naszego realizatora) oraz różnego rodzaju efektami „specjalnymi” myślę że dobrze to słychać i czuć. Górują melodie, które tak ukochał sobie Lala. Ogólnie chcielibyśmy, aby słuchaczowi udzieliła się ta pozytywna emocja, która towarzyszyła nam przy powstawaniu płyty.
Mózgiem zespołu jest Wojciech „Lala” Kuderski, perkusista zespołu Myslovitz.
Obok niego na płycie zagrali Mietall Waluś, Afgan Gąsior oraz Bartek Słatyński.
„Spacer po linie”, drugi album Penny Lane ukazuje się dziś – 19 listopada 2010.
